De herkomst van de naam laat zich gemakkelijk verklaren: in de 19e eeuw werd het water van de Bijloop gebruikt om de beemden te bevloeien. Zo werd de kwaliteit van het hooi beter. Later zijn de oevers van deze beek beplant met elzen en is sprake van een houtwalbeek.

Midden op het landgoed bevindt zich een eenvoudig oorlogsmonument met een aangrijpende geschiedenis. Het zijn de fundamenten van het oude boswachtershuis. Bij een aanval van de SS ging het kort voor het einde van de oorlog (oktober 1944) in vlammen op. Daarbij kwamen 4 gezinsleden van boswachter Neefs en 13 verzetslieden om het leven. De natuur is hier zo uitbundig, dat het lijkt of ze troost wil bieden voor het onnoemelijke leed dat hier geleden is.